اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۹۹

گر پیش سخی شب زر گردون باشد

صبح از کف او تمام بیرون باشد

از بخل بود که شخص قارون گردد

قارون که سخی بود نه قارون باشد