اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۷

با خلق خدا نمیتوان غوغا کرد

خوش آنکه بخلق صید خاطرها کرد

صد دوست بیکروز توان دشمن ساخت

یکدوست بصد سال توان پیدا کرد