اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۸۱

طایر صفتان بخلق زوری نگنند

راضی بجوی شوند و شوری نکنند

رندان چو هما باستخوانی قانع

تا دانه هم از دانه موری نکنند