اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۷۶

در عشق اساس چاره کردن نبود

کس سیریش از نظاره کردن نبود

در بحر غم تو دست و پا چند زنم

چون چاره بجز کناره کردن نبود