اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۶

تا دل غم جان داشت بدلبر نرسید

تا خاک نگشت سر بدان در نرسید

هرگز بگهر دست شناور نرسد

تا غرقه نشد کسی بگوهر نرسید