اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۵۵

هر دل که درو مهر کسی ریش کند

از پرتو عشق روشنی پیشه کند

گر سخت تر از سنگ بود آتش عشق

بگدازد و صافی ترش از شیشه کند