اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۹

تا کی غم دل عاشق بی بخت خورد

خواهد ز دلم سگ و صد لخت خورد

من رحم بدل کردم و خون ریخت دلم

در عشق کسی که سست زد سخت خورد