اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۳۱

گر حسن چون حسن شیرین ننمود

در گنج کسی چو گنج پرویز نبود

در زور کسی بکوهکن هم نفزود

حسن و زر و زور را وفا نیست چه سود