اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۶

کج دست که در مال کسانش نظر است

دستش ببرند اگر چه با صد هنرست

دستی که شد از کجی در این باغ دراز

چون شاخ رزش برند اگر شاخ ز دست