اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۶

آدم که جبلی از قضا زلت اوست

دارد مرضی که زلت از علت اوست

علم نبی این مرض شناسد نه حکیم

قانون و شفا شریعت و ملت اوست