اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۶۵

ای دیو هوس رفته ترا در رگ و پوست

گر پاک نیی لاف محبت نه نکوست

برخیز و بخون دل برآور غسلی

و رنی جنب طریقتی در ره دوست