اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۹

آسوده در لطف حق از هر سوریست

آنجا نبری گمان که بر کس زوریست

بر درگه بی نیازی حی غنی

موریست سلیمان و سلیمان موریست