اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۷

من گنجم اگر خرابیم آیین است

غم نیست ولی زمانه صورت بین است

درویشم و خوشدلم بدرویشی خود

اینم هنرست و عیب من هم این است