اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۴۱

آخر ز جهان غرقه بخون باید رفت

وز دایره سپهر دون باید رفت

زان روی بپیریت شود پشت دوتا

کز این در کوتاه برون باید رفت