اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹

آن نیست هنر که خانه پر گنج و زرست

گر شاد کنی دل خرابی هنر است

گر گرسنه یی بلقمه یی سیر کنی

از خانه کعبه ساختن خوبترست