اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۷

در غیبت بیگنه یکی پرده در است

وانکس که زنا کند پس پرده درست

زانی بحضور و این بغیبت ز هوا

اینستکه غیبت از زنا سخت ترست