اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۰۱

اهلی که هزار بلبل از وی خجل است

او نیز چو دیگر همین آب و گل است

زر شد مس او از نظر اهل دلان

اکسیر سعادت نظر اهل دل است