اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۰

صیاد وشی که دام دل مجلس اوست

خوش مرغ دلی که آن پری مونس اوست

گر برج کبوتران پر از فتنه بود

صد فتنه بکنج برج هر نرگس اوست