اهلی شیرازی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۳

ای همچو گهر در صدف سینه ما

هر گوهر راز تست گنجینه ما

حقا که غرض ز هستی ما نبود

جز جلوه حسن تو در آیینه ما