اهلی شیرازی » دیوان اشعار » تواریخ » شماره ۵۰

حیف از امیر شیخ علی شهریار عهد

آن چشمه حیات ز پاکیزه گوهری

کارش همیشه لطف و کرم بود و بهره داشت

از خلق احمدی و کرمهای حیدری

درویش پروری صفت آن بزرگ بود

تاریخ هم بجوی ز درویش پروری