اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۱۷

گر آدمی صفتی از حدیث خود بگذر

که کار دیو بود گفتگوی خود بینی

چنان بزی که گر آیینه پیش رو داری

جمال دوست به بینی نه روی خود بینی