اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۰۹

از نفس توسن خود ایمن مشو گر او را

بر آخور ریاضت صد سال بسته باشی

در وقت خشم و شهوت با اینهمه ریاضت

زنجیر بگسلاند در فحش بی تحاشی