اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۹۸

همه عمر از شراب و شاهد و شعر

نبودم یک نفس خالی درین راه

کنون چون پیر گشتم خلق گویند

که اهلی توبه کن استغفرالله