اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۵

پیر بی دندان ندارد لذتی از هیچ قوت

گرچه گردد قوت او هضم و به تن قوت دهد

آدمی گر گندم باغ بهشت آرد بدست

تا نسازد زیر دندان خرد کی لذت دهد