اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۶۱

در شعر هر که از پی معنی خاص رفت

شیری است که بقوت خود در شکار شد

وانکس که خوی کرد که معنی برد ز غیر

چو روبه از شکار کسان ریزه خوار شد

کم همتی مکن که در فیض بسته نیست

کس ناامید کی ز در کردگار شد