اهلی شیرازی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۹

کشته همت مردان بر مقصود دهد

زانکه باران گرم بر سرما دمبدم است

هر قصوری که بود از کمی همت ماست

ورنه از ابر کرم رحمت حق را چه کم است