جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۴

بس فیض که از چلیم اندوخته ام

بر وی نظر خواهش از آن دوخته ام

دودش که ز سینه هر نفس برگردد

دارد پیغامی از دل سوخته ام