جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۲

حیف است اگر ز دخت رز جویی کام

کاین فاحشه باشد از ذوات اعلام

تا کی سر خود به پای خودخواهی سود

تا چند کشی است منت این گوده حرام