جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۷۲

با تلخی ساز تا شود شیرین تر

خونابهٔ دل خور که شوی رنگین تر

از پند چو رنجیدی اثر بخشد زود

آری هر می که تلخ تر زورین تر