جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۵۷

حیف از صنمی که زشت کردار بود

با هر خس و خاریش سر و کار بود

از نعمت حسنش مطلب کام مراد

گندمگونی که نان بازار بود