جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴

یارب چه شد آن دلبر دل سخت مرا

ننواخت به وصل این دل صد لخت مرا

سنگ ره وصل یار شد آخر کار

این خواب گرانی که بود بخت مرا