جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲

در بتکده و کعبه نباشد «جویا»

مطلوب به‌جز معرفتِ ذاتِ خدا

مقصود یکی‌ست مؤمن و کافر را

منظور یکی‌ست دیده گو باش دو تا