جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱

پند پدرانه پیش ارباب ذکا

تریاق آمد گرچه بود زهرنما

چون عقد گهر نصیحت تلخ مرا

ماریست که مهره باشد از سر تا پا