جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۹۷۹

انکسار مرا تماشا کن

اعتبار مرا تماشا کن

بار دل می کشم ز بیکاری

کارو بار مرا تماشا کن

داغ داغ است لخت لخت دلم

لاله زار مرا تماشا کن

گشته آبستن هزار سحر

شب تار مرا تماشا کن

بی تو روز و شبم به ناله گذشت

روزگار مرا تماشا کن

در نیابم ز لاغری به نظر

جسم زار مرا تماشا کن

گل گل ازیاد او شکفته دلم

خارخار مرا تماشا کن

بر نمی خیزد از زمین گردم

انکسار مرا تماشا کن