فزونتر گردد از زهد ریایی نخوت مردم
کدوی باده بر خود بند تا خود را نسازی گم
گره از رشتهٔ تقدیر نگشاید اگر جویا
سراسر پنجهٔ سعی تو یک ناخن شود چون سم