جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۱۷

نه همین عشق سر و تن دل و جان را هم خورد

لخت لخت جگر شیردلان را هم خورد

آن ستمکار که پرمایهٔ بخل است دلش

نه همین نان ستم غصهٔ آن را هم خورد