سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۵

گر دشمن من به دوستی بگزینی

مسکین چه کند با تو به جز مسکینی

صد جور بکن که همچنان مطبوعی

صد تلخ بگو که همچنان شیرینی