سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸۹

از یک طرف آشنا و غیری داری

وز سوی دگر، کعبه و دیری داری

هر گاه درین دشت تماشاگاهی ست

خوش باشد اگر دماغ سیری داری