سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴

یک روز به اتفاق صحرا من و تو

از شهر برون شویم تنها من و تو

دانی که من و تو کی به هم خوش باشیم؟

آن وقت که کس نباشد الا من و تو