سلیم تهرانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۴

دیگر به چمن نغمه ی مرغان سرشد

از خنده ی گل، ابر بهاری تر شد

از لاله و گلگشت چمن، همچو بهشت

عالم ز بهار، عالم دیگر شد