سلیم تهرانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۶ - تعریف امینای مطرب

امینا طوطی بلبل ترانه

که باشد بر زبان ها گفتگویش

ز آواز خوشش دف رفته از هوش

ازان آبی زند هردم به رویش