سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸

من بی تو سکون نگیرم و خو نکنم

بی عارض گلبوی تو گل بو نکنم

گویند فراموش کنش تا برود

الحمد فراموش کنم و او نکنم