سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۶

گر بیخبران و عیبگویان از پس

منسوب کنندم به هوی و به هوس

آخر نه گناهیست که من کردم و بس

منظور ملیح دوست دارد همه‌کس