سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۶۹۳

زاهد از رشک این قدر گرم عتاب ما مباش

گر توان فکر شرابی کن، کباب ما مباش

مطلبی در گفتگوی مردم دیوانه نیست

همچو مخمل در پی تعبیر خواب ما مباش

نسبت ما می برد از چهره رنگ اعتبار

گر حسابی داری از خود، در حساب ما مباش

خاکساری پیش مغروران ندارد اعتبار

ذره باش، اما اسیر آفتاب ما مباش

قطره ی ما کار صد دریای رحمت می کند

ای گیاه تشنه، نومید از سحاب ما مباش

در عنان او نظر کردم به سوی ماه نو

گفت ای دیوانه دیگر در رکاب ما مباش

از جنون باشد اگر ما گفتگویی می کنیم

نیستی دیوانه، در بند جواب ما مباش

جای خنجر عشقبازان ترا در سینه نیست

ما نهنگانیم، گو ماهی در آب ما مباش

ما چو بیهوشیم از کیفیت آن لب سلیم

خنده گو بیهوشداروی شراب ما مباش