سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹

از هرچه کنی مرهم ریش اولیتر

دلداری خلق هرچه بیش اولیتر

ای دوست به دست دشمنانم مسپار

گر می‌کشیم به دست خویش اولیتر