سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۶

امشب نه بیاض روز برمی‌آید

نه نالهٔ مرغان سحر می‌آید

بیدار همه شب و نظر بر سر کوه

تا صبح کی از سنگ به در می‌آید