سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۷

با دوست به گرمابه درم خلوت بود

وانروی گلینش گل حمام آلود

گفتا دگر این روی کسی دارد دوست؟

گفتم به گل آفتاب نتوان اندود