سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۲

دانی که چرا بر دهنم راز آمد

مرغ دلم از درون به پرواز آمد؟

از من نه عجب که هاون رویین‌تن

از یار جفا دید و به آواز آمد