سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۵

هر سرو که در بسیط عالم باشد

شاید که به پیش قامتت خم باشد

از سرو بلند هرگز این چشم مدار

بالای دراز را خرد کم باشد