سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳

آن را که جمال ماه پیکر باشد

در هرچه نگه کند منور باشد

آیینه به دست هرکه ننماید نور

از طلعت بی‌صفای او در باشد